เพียงสายลมที่พริวแผรว
ไม่มีแล้วเรื่องราวอย่างวันนั้น
ขอโทษน่ะที่ทำให้เธอคิดว่าทิ้งกัน
แต่ฉันไม่ได้เป็นอย่างนั้นจริงๆ
แค่ให้รู้ว่าทั้งห่วงและหวง
ไม่ได้คิดจะต้องการจากเธอไปไหน
ที่ต้องทำเพราะความจำใจ
ไม่ได้ต้องการเดินไปจากเธอจริงๆ
เห็นฉันเป็นคนเห็นแก่ตัวใช่ไหม
ลองมองดูกันใหม่แล้วเธอจะรู้
ว่าฉันไม่ได้ต้องการไปจากเธอ
ไม่ได้ต้องการทิ้งเธอไปจนไกล
ความรู้สึกดีๆที่ต้องรักษามัน
เก็บไว้อย่างฉันบางได้ไหม
อย่ามองว่าฉันร้ายกาจเกินกว่าใคร
อย่างมองว่าฉันเห็นแกได้ ที่ไปไกลจากเธอ
ถ้าฉันไม่หยุดเธอก็เจ็บ
ถ้าฉันเห็นกว่าตัวอีกนิดเธอคงทนไม่ได้
มันทรมารเธอเกินไป
ขอโทษอีกครั้งที่ต้องเลือกทางนี้
..............................


หยุดน่ะ ถ้าหยุดสักพักเวลาจะทำให้เลือนลาง  แล้วก็ลืม  ดีกว่าทนอยู่กันไปแล้วไม่มีวันจบ มันทรมารเธอเกินไป
แล้วคงก็ทนไม่ได้ที่ต้องเห็นเธอเป็นอย่างนั้น  บางอย่างไม่ต้องอธิบายว่ากำลังทำอะไรอยู่  รู้ไว้ว่ารักษาความรู้สึกกันดีที่สุดแล้ว เหตุผลมันมีอยู่แล้ว ลืมชะ.....ทุกอย่าง จะได้เหลือความทรงจำที่สวยงามไว้ให้คิดถึง  ดีกว่าทนกันไปให้เธอเกียจกันไปจนวันตาย