เพื่อนเก่าของฉัน พวกเธออยู่ไหน อยู่ไกลหรือไกล้ช่วยตอบมาทีไม่เจอกันมานานนับแรมปี มาพร้อมกันที่ เคยอยู่ร่วมกันเพื่อเธออยู่นั่น ครูฉันอยู่นี่ รวมกันวันนี้ ที่เคยอ่านเขียนที่ซึ่งเราได้ศึกษาเล่าเรียน ชื่อว่าวิเชียร โรงเรียนของเรา
ไม่ได้อยู่วิเชียรหรอกนะ แต่อยากแจม
เป็นไงมั่งจ๊ะ นายบี คิดถึงนะน้อง
สมัยนี้ทำไมวิเชียรตกต่ำจัง สู้จุฬาภรณ์ตรัง ไม่ได้เลย
เป็นเพราะอะไรหรือ
ไม่อยากเชื่อเลย
ความยิ่งใหญ่ของวิเชียรสมัยนั้น
เป็นมหาอำนาจเทียบเท่าบูรณะรำลึกเลย
แต่ปัจจุบันนี้ เป็นอดีตไปเสียแล้ว
ยังงัยก็ลองมาดูลีดวิเชียรก่อน แล้วจะรู้
ใช่ จริงอยู่วิเชียรยังยิ่งใหญ่ในใจของพวกเราลูกแม่แก้ว แต่เราต้องลืมตามองดูรอบตัวบ้าง
ขณะนี้เราไม่ได้ใหญ่แล้ว เราถูกจุฬาภรณ์แซงไปแล้วด้านวิชาการ แต่เรากำลังหลงความเก่าหลงความหลัง
ครูไม่ได้ทุ่มเทสอนอย่างแท้จริง ทำให้หลานแม่แก้วของเราแพ้ในการสอบที่ต่างๆ
เศร้าใจจัง
ขอให้น้องๆที่โรงเรียนตั้งใจเรียนนะคะ
ถ้าตั้งใจจริงก็ย่อมทำได้
คนที่ได้รับการศึกษาที่ดี ย่อมไม่ดูถูกคนมีแต่คนชั้นต่ำเท่านั้นแหละที่ทำอย่างนี้ ไปตายแล้วเกิดใหม่เสียเถอะแผ่นดินจะได้สูงขึ้น
ขอให้วิเชียร...อยู่คู่ดินฟ้า
ขอให้ทวยเทพเทวา....คุ้มครองปกป้อง
ขอให้ชาววิเชียรทั้งพ้อง...คุ้มครองปกป้อง
ให้ลูกวิเชียรสวัสดีมีชัย...ไชยโย
จริงๆ ที่นี้เขาสอนไห้รู้ชีวิตกันทั้งนั้นแหละ เวลาออกสู่โลกภายนอกจะได้อยู่ได้ไง ความรู้อย่างเดียวน่ะพาตัวเองไม่รอดหรอกน่ะ จำไว้ เอาเถอะเราว่าใครที่จบวิเชียรไปได้โดยไม่ ตืดยา ติด ร. ติด0 มาได้ออกไปสู่โลกกว้างได้ดียิ่งเสียกว่าพวกหัวกะทิที่ดีแต่เรียนแต่ตามโลกไม่ทันอย่างโรงเรียนนบางโรงแหละ จากลูกแม่แก้วที่รักและหวงแหนชื่อเสียงโรงเรียน
จงภูมิใจในความเป็นลูกแม่แก้ว***
รุ่นพี่พวกน้องๆ ปัจจุบันเรียนอยู่ญี่ปุ่นเด้อ
