แหมสภาพที่อ่านมาช่วยสะท้อนความเป็นตัวตนของผู้มักง่าย และสะท้อนว่า การศึกษามิได้ช่วยให้ประชาชนกลายเป็นคน

ผู้มีจิตสำนึกสาธารณะได้เลยครับ สงสัยว่า เรียนไปเรียนมาจะเพี้ยนกันไปหมดแล้ว ท่องได้ดีถ้าเกี่ยวกับ เรื่องสารพัด

แต่ให้ปฏิบัติตัวในสังคม กลับทำกันไม่ถูกไม่ควร กินไหนทิ้งนั่น ไม่สนใจ ไม่ใช่บ้านของฉัน (จิตสำนึกส่วนรวม หมดสิ้น)

หรือไม่ก็ จะทิ้งใครจะทำไม เพราะทิ้งเกลื่อนกลาด ก็มีคนมาเก็บอยู่ดี ท้องถิ่นจ้างคนมาแล้วหนิ (เค้าคิดกันแบบเพี้ยนแบบนี้)

ก็เหมือนเวลาจัดเวที งานประกวดโน้นนี้เทศกาลแต่ละครั้ง ก่อนมีงานไปดูเถฮะครับผม พื้นถนนแถวนั้นก็สะอาดดี

พอเลิกงาน ประชาชนชั้นเลิศพัฒนาของตรัง ก็ช่วยกันทำให้กลายเป็น ทุ่งขยะ เกลื่อนกลาดดูแล้ว เวทนายิ่งนัก

ผมเห็นประจำ และก็ไม่เคยมีใครสนใจว่า นั่นคือปัญหา ว่า ประชาชนหรือเยาวชนของชาติ ช่างไร้จำสำนึกอย่างมาก

เพราะแม้แต่ขยะยังไม่รู้จักว่าจะทิ้งที่ใด อย่าไปนึกฝึนว่าจะให้ทำความดี เพื่อส่วนรวม หรือเพื่อใครอีกแล้วครับ

สงสัยก็ได้เพียง ให้คนกวาดขยะมา กวาดบ่อยๆ กระมังครับงานนี้ เพราะ ท้องถิ่นตรัง เค้าไม่เคยสนใจเรื่อง

คุณภาพและจิตสำนึกส่วนรวม กันแบบแท้จริง

เทศบาล ทำอะไรกันครับ หรือว่า ขุดทำท่ออย่างเดียว อย่ากินกันมากเกินน่ะครับ เวรกรรมมีจริง เดี๋ยวแกไปจะได้ใช้เงินไว้รักษาตัวเองอย่างเดียว

แล้ว บางบ้านนะครับ เน้นว่าบางบ้าน มีถังขยะตั้งไว้บริการเลย แต่บ้านที่ว่า มันก็บ้าน คนใหญ่ๆ ทั้งนั้นละครับ

ส่วนเรื่องที่พวกมันว่าให้เอา ขยะไปวางกองไว้รวมจุดใดจุดหนึ่งหรือเอาไปวางไว้ที่เสาไฟฟ้า ประเด็นนี้ผมละเหนื่อยใจแทน สมมุติว่าบ้านผมหน้าบ้านมีเสาไฟฟ้า คนที่เอาขยะมาทิ้งตรงเสาไฟฟ้า มันเป็นจุดที่ควรจะทิ้งขยะหรือครับ แล้วหากเกิดว่า คนที่คิดโครงการนี้แล้วบ้านคุณมีคนเอาขยะมาทิ้งๆรวมไว้ที่เสาหน้าบ้านคุณ คุณจะทำไง บอกเชิญเลยครับ เชิญๆเชิญทิ้ง ปัทโธ่ มีจริงกรุจะยอมก้มลงกราบบาทาท่านครับ แล้ว คิดดูสิครับ ขับรถไปไหนมาไหนยามค่ำคืน สวยงามเหลือเกินขยะติดห้อยตามเสาไฟฟ้า เอาอะไรมาคิด แหมบางท้องที่มีการหาเหล็กแขวนมาให้เสียบที่รูเสาไฟฟ้า ท่านครับท่าน เหล็กเส้นขึ้นสนิมมันก็มีราคาขายได้นะครับ พวกเก็บของเก่าเขาสอยเหล็กไปแล้ว ท่านทำไปท่านก็ต้องหาเหล็กมาให้พวกเขาอีก สังเกตไหมคนเก็บของเก่าเดี๋ยวนี้เขาก็ทำมาหากินลำบากครั้งจะไปรื้อไปแย่งกองขยะเหมือนกับหมาแล้ว ผมไม่รู้ว่าพวกท่านจะจบอะไรมา จบสูงจบต่ำมามันไม่ได้เกี่ยวกับเรื่องการบริหารงานเลย เอาคนแก่ๆรุ่นรอเตรียมตัวรีไทร์มาคิดแผนงานง่ายๆไม่ได้ คิดซับซ้อนยิ่งกว่าแก้โจทย์เลขคณิตศาสตร์ชั้นประถมอีก แก้โจทย์เลขซับซ้อนเล็กน้อยแก้ก้ได้ไม่ ดีมันปัญหาแทบไม่ต้องใช้สมองคิดเลย เอาความเป็นจริงเข้าว่า ท่านยังไม่รู้จักปัญหาเลย ที่ท่านบอกจะเก็บกวาดขยะตามหลัง ผมก็ดูแล้วมันก็ไม่จริงเหมือนที่พวกท่านพูด พอโทรไปแจ้งสาธารณะสุข ก็หาว่าผมเรื่องมาก ขยะแค่นี้เอง แหมๆท่านครับ ถ้ามันครั้งสองครั้งที่ผมต้องมากวาดเก็บขยะที่พวกท่านไม่ยอมทำผมจะไม่ว่าเลย นี้เล่นต้องมาทำความสะอาดตามหลังเกือบทุกวันของรุ่งเช้า แล้วท่านจะมีการจ้างพนักงานเก็บกวาดขยะเองทำไมละครับ ในเมื่อคนที่ตามเช็ดตามล้างเป็นประชาชน ที่ต้องจ่ายค่าจัดการเก็บขยะมูลฝอย ผมก็เป็นคนมีความรู้สึกครับ ขยะที่บ้านผมสร้างเอง ผมก็เอาไว้ใส่ถุงดำมัดปากอย่างดีตั้งไว้หน้าบ้านผมนี้แหละ แต่พวกท่านคิดแบบคนเห็นแก่ตัว บอกให้เอาไปวางไว้ที่เสาไฟฟ้า ตู้โรศัพท์ ของสาธารณะนะครับ แล้วท่านทำงานด้านนี้ สาธารณะสุข ของเทศบาล เน้นเรื่องสุขลักษณะ แล้วสิ่งที่พวกท่านคิดโครงการมา มันสกปรกเหมือนกับผลของโครงการถนนปลอดขยะครับท่าน ขนาดโครงการถนนปลอดฝุ่นยังทำยากกว่านี้เยอะเขายังพอทำกันได้บ้าง นี้อะไรเก็บถังขยะไปหมด ไม่มิไม่หมด มีบางบ้านของคนใหญ่คนโตเท่านั้นละที่ตั้งถังขยะไว้ให้ อุตส่าห์ไปดูงานดูโครงการของเทศบาลจังหวัดอื่น เขาคิดเขาเองเขาทำได้ และทำได้ดีแต่อย่าลืมว่า มันคงไม่สามารถที่จะทำได้ดีทุกที่ครับไม่งั้นทั้งโลกเขาคงทำไปหมดแล้ว ยกตัวอย่างประเทศสิงค์โปร เขาถือว่าอยู่ในประเทศที่พัฒนาแล้ว ผมเห็นประเทศที่พัฒนา เขากลับมีถังขยะใช้ไม่เหมือนพวกล้าหลังแบบเราที่ยังทิ้งขยะไปมา โง่หรือไงนี้คนคิดโครงการ คุณจะกินเงินอะไรก็แล้วแต่ ก็กินไปแต่กินแล้วก็รู้จักทำงานบ้าง ดูงานที่ทำบ้างสิครับ อะไรเดี๋ยวนี้อดอยากปากแห้ง กินดิน กินหิน กินปูน กินทราย ไม่ได้แล้วเลยหันมาหาเรื่องกินขยะแทนแล้วเหรอครับ      เงินค่าถังขยะต่อปีคงมากมายมหาศาลสิท่า เก็บค่าขยะต่อบ้าน ก็หลังละ30-50บาทแล้ว เน้นนะครับ เดี๋ยวนี้เขาดูที่ปริมาณขยะของแต่ละบ้าน มีการสรุปด้วยว่าบ้านคุณต้อง50บาทเพราะขยะเยอะ เอ้า คุณใช้มาตการอะไรมาวัดว่าบ้านผมเยอะ แล้วบ้านคุณละครับไม่เยอะเหรอ คนเรานะคนเรา ห่วยแตก

มีคนเล่าให้ฟังว่า ณ.สถานที่ฉลองกฐินแห่งหนึ่ง มีผู้ขึ้นไปพูดในงาน (ไม่รู้ว่าใหญ่โตเพียงใดนะครับ)

ทำนองว่า ต่อไปจังหวัดตรัง ไม่ต้องมีถังขยะ หรือไม่ต้องเก็บขยะ (ผมจำได้เพียงเรื่อง ขยะ แต่ไม่แน่ใจว่า

อะไรแน่นะครับ)

แถมผู้พูด ก็พูดด้วยความภูมิอกภูมิใจเหลือเกินว่า สามารถทำให้เป็นอย่างหนึ่งอย่างใด ในสองอย่างนั้นได้

ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อว่า  อะไรที่เพี้ยนแปลก นั่นมาเกิดที่ตรัง ก็เพราะบางคนมีแนวคิดแปลกๆ นี่เองครับ


เรื่องถังขยะ ผมรู้สึกอย่างชัดเจนเพราะสังเกตบนถนน ราชดำเนิน เกือบจะหาถังขยะไม่พบครับ

เพราะโดนเก็บหมด บ้านเรือนแถบนั้นเดือดร้อนมาก

ส่วนบริเวณซึ่งมีทั้งขยะมากที่สุด เท่าที่ผมสังเกต คือ ถนนวิเศษกุล ตั้งแต่ แยกหอนาฬิกา ไปทาง

โรงเรียนสภาราชินี และโรงเรียนวัดควนวิเศษ ถังขยะ พอเพียงและมากเพียงพอเลยครับผม


สุดท้าย เรื่อง ถังขยะไม่มีหรือ พยายามให้ไม่มี น่าจะเป็นมาจากแนวคิดของบางคน ซึ่งไม่ใช่

ประชาชนชาวบ้านแน่นอนครับ สวนจะเป็นใคร ลองสืบกันดูนะครับ ผมไม่กล้าออกชื่อครับ

ทั้งๆที่เค้าอาสามาทำงานให้ประชาชนท้องถิ่นตรังแท้ๆ ผมก็อึ้งและกลุ้มกับแนวคิดสุดเพี้ยนเข้าไปทุกวันแล้วครับผม

แหมท่าน ซ้อ7

ผมได้ยินมากับหู ว่า ผู้อาสามารับใช้ประชาชน คนหนึ่ง กล่าวในที่ประชุมแห่งหนึ่งว่า

พวกวิศวะทั้งหลายนี้ เรื่องมากและวุ่นวาย อะไรกัน ทำไมต้องใส่เหล็ก 4 เส้น สมัยก่อนเค้าใช้กันเพียง 2 เส้น

บ้านก็อยู่ได้แล้ว ไม่เห็นพังเลย  ผมฟังแล้วอึ้งไปเลย ไปเล่าให้เพื่อนฟัง (เพื่อนจบวิศวะ) ก็อึ้งเช่นกัน

สรุปแล้ว วิชาการ การคำนวณโครงสร้างทางความแข็งแรง และการทดสอบความแข็งแรงทางฟิสิกส์

นั่นกลายเป็นเรื่องไม่สำคัญไปเสียแล้วในสายตาของเขาผู้นั้น  คนผู้นั้นเค้าบอกว่าเปลืองเปล่าๆ น่านไปถึงปานนั้นเลยครับ

ตะลึงและพูดไม่ออกไปทั้งห้องประชุมครับ เมื่อได้ยินแนวคิดอันแสนบรรเจิดของคนผู้นั้นครับ

ฉะนั้นเรื่องประหลาดแปลกที่ มีในตรัง ก็อาจจะไม่แปลกในสายแต่ของเค้ากระมังครับ

อยากรู้จังว่าพวกคนเหล่านั้น เขาจบ มศ อะไร     

จบ มศ3 ก็ไม่น่าจะได้ เอาคนที่มีความรู้น้อยมาบริหาร คิดเอาเองครับ ว่าจะเกิดอะไร

ที่ในเมืองกระบี่ก็ด้วย ผมไปทำธุระในตัวเมือง แวะเซเว่นซื้อน้ำเดินกิน พอตอนจะทิ้งหาถังขยะไม่เจอ ถามวินเค้าบอกว่า ที่นี่ไม่วางถังขยะ เอ้า...แล้วจะทำไง มิต้องหอบกระป๋องน้ำกลับตรังเรอะ

ขอบคุณสำหรับ Link นี้มากๆครับ มีท่านหนึ่งส่งมาให้ผมอ่าน อ่านแล้วตะลึง ไอเดียบรรเจิดเลิศหรูอลัการอีกแล้วครับท่าน

แต่ประชาชนเดือดร้อน แถมด้วย ในเนื้อข่าว ดันไปยกตัวอย่าง ถนนสายรองโน้นเลย มิใช่ถนนสายหลัก เวรกรรมคงไม่มีวันจบ

สำหรับพี่น้องชาวตรังเป็นแน่แท้ครับผม

http://www.komchadluek.net/detail/20091013/32265/นครตรังตั้งเป้าปี53ถนนทุกสายไร้ถังขยะ.html

ผมถอดความและแสดงคิดเห็นได้ดังต่อไปนี้ครับผม

-โครงการ ถนนปลอดถังขยะ
ถ้าเป็นผมคิดบ้าง ผมจะคิดว่าควรทำอะไร
ถนนต้องเรียบ ปลอดจากหลุม ปลอดเนินจากฝาท่อฝาทั้งหลายบนถนน
ถนนต้องไม่มีกลิ่นจากฝาท่อตะแกรงเหล็ก ถ้าใช้ตะแกรงเหล็กอยู่ก็เปลี่ยนเป็นคอนกรีตปิดเสียให้หมดลดปัญหากลิ่น
ถนนต้องไม่มีฝุ่นฟุ้งกระจาย ต้องห้ามกองทรายหรือดินไว้ข้างถนน หรือทำตกหล่นต้องเก็บและโดนจับทันที
ถ้ามีเหตุน้ำมันหก ผู้ทำหกต้องรับผิดชอบร่วมด้วย และไม่วางเฉยปล่อยผ่านไป
ถนนปลอดแผลการขุด หน่วยงานใดมาขุด หรือผู้รับเหมาะใดมาขุดสร้างรื้ออะไรต้องทำให้เหมือนเดิม ดีเช่นเดิมระดับเท่าเดิมไม่ยุบ ไม่เป็นเนิน

อยากรู้ว่าคนตรังจะรักโครงการใดมากกว่ากัน ระหว่างถนนไร้ถังขยะ กับ ถนนปลอดหลุมบ่อ ปลอดฝุ่นเรียบเนียน

ทุกวันนี้ค่าจัดเก็บขยะและกำจัด ร้านค้าทุกร้านที่เปิดต้องเสียค่าเก็บขยะเป็นปี ร้านค้าให้เงินแก่ท้องถิ่นนะครับ ถูกจัดเก็บทุกครั้งพร้อมภาษีป้ายใครเปิดร้านรู้ดี มิได้ใช้เงินใครอื่นมาจัดการเลย อย่าเพิ่งเข้าใจอะไรผิดไปหรือเปล่าครับ

แล้วภาษีที่ต้องจ่ายไปก็เงินของประชาชน งบประมาณแต่ละปีมากเหลือเกินเพราะเป็นเทศบาลนคร ใครก็ทราบ เชียงใหม่และกรุงเทพใหญ่กว่า
ตรังไม่รู้กี่เท่า ไม่เห็นเค้าจะบ่น จะคิดว่าลำบากยากเข็ญเลย ถ้าคิดหาวิธีกำจัดขยะไม่ได้แล้ว ก็ไม่ต้องทำงานอะไรแล้วครับ
แล้วในกองขยะอย่านึกว่ามีแต่สิ่งไร้ค่าสิครับ ใครก็รู้ว่า แหล่งหาเงินทั้งนั้นถ้ารู้จักมีความคิด แยกขยะ อะไรเอากลับไปรีไซเคิลได้
อะไรเอาไปทำปุ๋ยได้ อะไรไร้ค่าต้องเผ่าทำลาย ไม่ใช่ว่าคิดแต่จะเผาจะเผา แบบนั้นไม่ต้องไปเรียนหนังสือชาวบ้านเค้าก็ทราบจริงไหมครับ

รู้ไหมว่า ในกองขยะ ถ้าแยกจริงๆ มีสิ่งที่ใช้ประโยชน์ได้มากเพียงใด เป็นเงิน เป็นทอง เป็นปุ๋ย ลดโลกร้อน ประหยัดทรัพยากรชาติได้เพียงใด เคยอ่านผลการศึกษากันบ้างหรือไม่ อย่างนึกว่าเอาขยะไปเผ่าแล้วจะคุ้มนะครับ เอาสิ่งที่สามารถใช้ประโยชน์ทางอื่นได้ไปเผา ก็เท่ากับทำลายโอกาสทำลายทรัพยากรเช่นกันนะครับอย่าลืมคิด
เพราะถ้าเอาแต่จะเผาทำไฟฟ้านั่นเป็นความคิดแบบง่ายเข้าว่ากระมังครับผม

-ตัวขยะเองก็จะมีค่า เพราะประชาชนสามารถนำไปขายเป็นรายได้ของครัวเรือนอีกทางหนึ่ง
ทุกวันนี้ญี่ปุ่นเข้าแยกขยะจริงจังยอมรับประชาชนเค้ามีวินัยมีระเบียบ วันอะไรทิ้งอะไรได้ วันใดทิ้งอะไรไม่ได้บ้าง เค้ามีกำหนดหมด
แล้วประเทศไทยอย่างตรังทำได้หรือ คนเก็บขยะไม่บ่นหรือว่าในกองขยะไม่มีเศษเหล็ก ขวดแก้ว พลาสติกให้ทำรายได้ให้คนเก็บอีกต่อไป
แล้วประเทศไทยหละ แยกขยะเป็นไหม แล้วเคยคิดจะแยกจริงๆหรือไม่ครับ ถ้าไม่แยกขยะก็คือขยะอยู่ดี ทุกวันนี้ ขยะพิษไม่ทราบว่าจังหวัดตรังมี
วิธีจัดการอย่างไรบ้างครับ ขอให้แจกแจกหน่อย ไม่เคยมีใครทราบเลย เรื่องสำคัญมากแบบนี้ทำไมไม่มีคนรู้บ้าง

ขยะจะมีค่าอย่างไร กระป๋องใบหนึ่งเค้าไม่รับซื้อหรอกครับ อย่านึกว่ามีค่าแล้วจะขายได้ทันทีทุกวัน ต้องเก็บต้องรวมรวม ต้องใช้ที่ต้องล้างก่อนอีก
พูดสั้นๆว่าขยะมีค่า นั่นเพ้อฝันไปหน่อยนะครับผม แล้วทุกวันขยะจากบ้านเรือนมีทั้งขยะอินทรีย์ ขยะพิษ จะให้มีค่าหมดก็คงไม่ใช่แล้วหละครับผม

สงสัยอีกไม่นาน คงจะมีแนวคิด นครตรังตั้งเป้าปี 60 ถนนทุกสายเสาไฟฟ้า-ไร้สายไฟฟ้า

และถนนทุกสายปรับเปลี่ยนเป็นคอนกรีตเสริมเหล็ก (ของเดิมเป็นบดอัดแล้วลาดด้วยอัสฟัลซ์)


คงจะเป็นที่น่าปลื้มใจแทน การวาดฝันผลิกเมืองทั้งเมืองขุดรื้อ ทุบทำลายกันอย่างบ้างคลั่งเป็นแน่แท้ครับผม

ผมไม่ได้คิดว่า จะเกินความจริงไปเลยนะครับ ดูๆไปแล้วมีโอกาสจะเป็นไปได้จริงเสียด้วยครับ

ต่อไปพี่น้องคนตรังคงต้องร่วมด้วยช่วยกันครับ คือ ช่วยกันนำขยะใส่ถุงไปวางไว้หน้าบ้านผู้ชอบใช้สมองในทางบรรเจิดเลิศ

อลังการ เหมือนพี่น้องชาวสวนเอาผลผลิตมาเทกองไว้ให้ชมเป็นขวัญตาหนะครับผม

ยิ่งคิดยิ่งสังเวชใจ เมืองไร้ถังขยะ แต่กลับมีถุงขยะทุกๆ 5 เมตร เป็นทางยาวเหยียดทุกถนน

ใครไปใครมา มาเห็นที่เมืองตรังนี้ ไม่อายเค้าบ้างหรือ วิธีคิดแบบนั้น ถ้าทำจริง คงจะเป็นเมืองท่องเที่ยวที่น่า

จะมาท่องเที่ยวมากเหลือเกินครับ ไปไหนก็พบแต่ถุงขยะ วางเรียงราย ภาพนั้นคงงามตา ติดตรึงใจนักท่องเที่ยว

ไปแสนนานครับ ทั้งขำในใจ ทั้งขมขื่นที่ได้ทราบว่า วิธีการจัดการขยะในตรังเค้าคิดจะลงมือทำกันแบบนี้ครับผม